หักมุมคิดไปกับศิษยาภิบาล Ep.813
By UncleSom
ตอน : เมื่อเราได้รับรู้ถึงการสถิตอยู่ของพระเจ้า

“พระองค์ผู้ที่พวกท่านไม่เคยเห็น แต่พวกท่านยังรักพระองค์อยู่ แม้ว่าขณะนี้พวกท่านไม่เห็นพระองค์ แต่พวกท่านยังเชื่อและชื่นชมยินดี ด้วยความยินดีเป็นล้นพ้นสุดจะพรรณนา” ( 1 ปต.1:8 )

การได้อธิษฐานด้วยจิตใจที่หิวกระหายหา ‘อำนาจฤทธิ์’ และ ‘การสถิตอยู่’ ของพระเจ้านั้น เป็นการงอกเงย (ต่อยอด) มาจากการสรรเสริญ-นมัสการด้วยใจที่ยอมสิโรราบต่อพระองค์อย่างยำเกรงและภักดีที่มีเต็มแน่นในใจ เนื่องเพราะเบื้องลึกได้มีบทสรุปอยู่แล้วว่า ทรงเป็นยอดยิ่งแห่งความชื่นชมยินดี เพราะเรามีความเชื่อมั่นใจอย่างเต็มเปี่ยมว่า พระองค์ทรงพอพระทัยและได้รับพระเกียรติ เมื่อเราให้ความปรารถนาที่จะนมัสการและอธิษฐานมีมากกว่าความอยากได้ใคร่มี ?

และเมื่อความปรารถนาที่เราต้องการพระองค์หนักหน่วงยิ่งกว่าความหิวกระหายอยากจะได้ทุกสิ่งอื่นใด และความปรารถนาพระเจ้าที่เรามีอยู่นั้น ก็จะเป็นมากยิ่งกว่าความรู้สึกนึกคิดของตัวเราเอง คือ จะเป็นค่านิยมและอุดมการณ์ที่มีรากอยู่ในสิ่งที่ตัวเราได้เรียนรู้ ได้รับรู้ ได้เข้าใจ และ ได้เชื่อมั่นเกี่ยวกับพระองค์ว่า ทรงเป็นผู้ใด ทรงทำอย่างไร และด้วย การตอบสนองแบบนี้จะมี ‘อิทธิพล’ และเป็น ‘ปัจจัย’ ที่ส่งผลต่อการหล่อหลอมเราให้มีชีวิตเป็นเหมือนพระคริสต์ !!
15/04/25