หักมุมคิดไปกับศิษยาภิบาล Ep.763
By UncleSom
ตอน : แม้เราจะไม่เป็นที่รักของใคร ?

“เพราะพระองค์ทรงปั้นส่วนภายในของข้าพระองค์ พระองค์ทอข้าพระองค์ เข้าด้วยกันในครรภ์มารดาของข้าพระองค์ ( สดุดี 139:12 )

เป็นไปได้…. ที่เบื้องลึกในหัวใจเราจะแอบรู้สึกเหมือนคนกำลังเดินหลงทาง อยู่ในท่ามกลางทะเลทรายที่กว้างใหญ่ไพศาล คือ เคว้งคว้าง อ้างว้าง อยู่ท่ามกลางหมู่ดาวที่เห็นในฟากฟ้าอย่างเดียวดาย รอบกายก็มีแต่ความเงียบเหงาและเปล่าเปลี่ยว แม้ในความเป็นจริงของชีวิตเราจะอยู่ในท่ามกลางเสียงอึงอลของผู้คนที่ต่างตะโกนก้องร้องเรียกหาความสนใจให้กับตัวเอง แต่กลับไม่มีใครจะหันมามองและให้ความสนใจต่อความทุกข์ปัญหาของเราแม้แต่น้อยนิด ??

แต่ดาวิดได้ป่าวประกาศถ้อยคำแห่งความมั่นใจให้เราได้เห็นในพระคำข้อนี้ว่า พระเจ้ามิได้เป็นแค่เพียงแหล่งพลังนามธรรมที่รวมตัวเป็นจักรวาลทางกลศาสตร์ ที่สำแดงให้ผู้คนได้ความเกรียงไกรเกินความคาดเดาและเกินจะเข้าใจ แต่ทรงเป็นพระเจ้าที่เราเข้าถึง พึ่งได้ เพราะทรงรักและใส่ใจเราตั้งแต่ในครรภ์ด้วยซ้ำไป มิเพียงแต่จะเป็นพระเจ้าที่ทรง “รักโลกมนุษย์” ( ยน. 3:16 ) แต่ยังเป็น “ผู้ได้รักข้าพเจ้าและสละพระองค์เพื่อข้าพเจ้า” ( กท. 2:20 ) อีกด้วยนะจะบอกให้ !
14/02/25