หักมุมคิดไปกับศิษยาภิบาล Ep.730
By UncleSom
ตอน : ถ้าเราเลือกที่จะจดจำแต่สิ่งดี

“จิตใจของข้าเอ๋ย จงถวายสาธุการแด่พระเจ้า และอย่าลืมพระราชกิจอันมีพระคุณทั้งสิ้นของพระองค์…..” ( สดุดี 103:2 )

ถึงแม้การนมัสการจะถูกกำหนดขึ้นเพื่อการแผ่ขยายทั้งทางด้านจิตวิญญาณและการถือปฏิบัติในฐานะเป็นประชากรของพระเจ้าสูงสุด แต่ก็ยังเป็นคุณประโยชน์แก่ผู้ที่มีชีวิตแห่งการนมัสการอย่างใหญ่หลวงเสมอ จริงอยู่ที่พระบิดาเจ้าจะทรงชื่นชมในความรัก ความใกล้ชิด และสามัคคีธรรมที่ดีที่พวกเราได้มีกับพระองค์ แต่สิ่งที่ทรงประสงค์อย่างที่สุดก็คือ การอวยพระพรเราแต่ละคนในแต่ละวัน ซึ่งคิดแบบเหมารวมตามข้อนี้ก็คือ “พระราชกิจอันเปี่ยมด้วยพระคุณทั้งสิ้น”

เพราะว่าโมเสส (ผู้เขียนสดุดีบทนี้) เมื่อเขาได้มีประสบการณ์ในการเข้าเฝ้าพระเจ้า เขาได้ช่วยให้เราได้เห็นถึง พระพรนานาประการที่มีอยู่ในการนมัสการพระเจ้า คือ การได้ค้นพบและการตอบสนองต่อน้ำพระทัยของพระเจ้า ซึ่งทำให้เขาก้าวออกไปทำหน้าที่นำประชากรออกจากแดนทาส ซึ่งในแก่นแท้ของการนมัสการ สิ่งดีที่เราจะต้องไม่ลืมก็คือ ทุกครั้งที่เราทุ่มเทใจนมัสการ นั่นแหละคือสิ่งที่จะทำให้เราได้ค้นพบน้ำพระทัยและมีความเข้าใจในพระประสงค์ได้ด้วยเช่นกัน !
07/01/25