หักมุมคิดไปกับศิษยาภิบาล Ep.687

By UncleSom
ตอน : ในเมื่อเรายังมีพระเจ้าแห่งการปลอบโยน

“เพื่อจัดให้บรรดาผู้ที่ไว้ทุกข์ในศิโยน เพื่อประทานมาลัยแทนขี้เถ้าให้เขา น้ำมันแห่งความยินดี แทนการไว้ทุกข์ ผ้าห่มแห่งการสรรเสริญแทนจิตใจที่ท้อถอย…” ( อิสยาห์ 61:3 )

ในยุคสมัยพระคัมภีร์ ‘ขี้เถ้า’ และ ‘ผ้ากระสอบ’ เป็นสัญลักษณ์ของความทุกข์โศกและการไว้อาลัย เช่น เมื่อสตรีที่นามว่า “ทามาร์” ได้ถูกอัมโนนซึ่งเป็นพี่ชายต่างแม่ย่ำยี เธอก็โปรยขี้เถ้าใส่หัวและฉีกเสื้อผ้าของตน เพื่อแสดงถึงบความทุกข์ตรมในใจ ( 2 ซมอ. 13:19) และเพื่อแสดงถึงความหดหู่และสิ้นหวังโยบก็ได้ซุกตัวในกองขี้เถ้า ( โยบ 2:8 ) และเมื่อเขาได้รับการต้อนเข้ามุม ก็ได้สารภาพว่า “ข้าฯ ชิงชังตัวเอง และกลับใจอยู่ในผงคลีและขี้เถ้า” ( 42:6 )

อิสยาห์ ได้เปิดเผยให้เห็นถึงการเสด็จมาของพระเยซูคริสต์เจ้าเอาไว้ว่า จะทรงมองเห็นคนที่มีชีวิตอยู่บนกองขี้เถ้า คนที่มีความเศร้าโศก รันทด หมดหวัง ถูกกดดันและบั่นทอนตัวเองด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ และ ด้วยพระคุณกรุณาที่พระองค์ทรงสละตัวเองเป็นเครื่องบูชาไถ่บาป ก็ได้ทรงพลิกสถานการณ์ โฉมหน้า ชะตาชีวิต และ จิตวิญญาณของผู้แสวงหาและต้อนรับพระองค์ ใบหน้าที่เคยบูดบึ้ง บิดเบี้ยง เหยเก จะอิ่มเอิบไปด้วยสันติสุขแท้ที่มีอยู่เต็มแน่นในใจในทันที !
13/11/24