หักมุมคิดไปกับศิษยาภิบาล Ep. 454
By UncleSom
ตอน : เมื่อเรายอมผ่อนหนักเป็นเบา ?
”จงอดทนต่อกันและกัน และถ้าใครมีเรื่องราวต่อกัน ก็จงให้อภัยกัน
องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงให้อภัยพวกท่านอย่างไร ท่านก็จงทำอย่างนั้นด้วย”
(โคโลสี 3 : 13)

‘การผ่อนหนักผ่อนเบา’ เป็นผลสืบเนื่องมาจากการได้สวมหัวใจทั้ง 5 คุณลักษณะ
คือ ใจเมตตา ใจกรุณา ใจถ่อม ใจสุภาพอ่อนโยน และใจอดทน
ซึ่งจะปรากฏออกมาในรูปของ ‘การมีความอดทนต่อกันและกัน’ นั่นเอง
โดยมีหัวใจหลักอยู่ที่การมีความตั้งใจที่แน่วแน่ที่จะอยู่ในความพร้อมและ
ยินยอมให้อภัยและยอมยกโทษให้แก่กันและกันเสมอๆ
ตลอดวันเวลาของการมีชีวิตอยู่ร่วมกัน กับคนทุกรูปแบบ และในทุกๆ ความสัมพันธ์
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในบริบทของพระธรรมข้อนี้จะเป็นเรื่องของการอยู่ในความสัมพันธ์ (Relationship)ที่ใกล้ชิด
คือในคริสตจักรและในครอบครัวเดียวกัน

นั่นเป็นเพราะว่า ความคับแค้นใจ ความคับข้องใจ ความขุ่นมัว
และความขุ่นเคืองใจ ไม่ควรจะมีในชีวิตแห่งความเป็นคริสเตียน
เพราะนั่นเป็นปัจจัยที่จะนำไปสู่การทำบาปอื่นๆ เช่น “จะโกรธก็โกรธได้ แต่อย่าทำบาป
อย่าให้ถึงตะวันตกแล้วยังโกรธอยู่ อย่าให้โอกาสมาร” (เอเฟซัส 4:26-27)
และจะทำให้สิ่งดีๆ ที่ทำไป ทั้งต่อคนทั่วไปและต่อองค์พระผู้เป็นเจ้าจะไร้ความหมายไปอย่างน่าเสียดาย
ซึ่งเป็นหลักธรรมที่พระเยซูคริสต์สอนไว้อย่างชัดเจนแล้ว (มัทธิว 5:23-24)
09/02/24