หักมุมคิดไปกับศิษยาภิบาล Ep. 392
By UncleSom
ตอน : อยู่ที่เราเชื่อในข่าวประเสริฐแบบไหน ?

“เพื่อทุกคนที่เชื่อวางใจในพระบุตรนั้นจะไม่พินาศ แต่มีชีวิตนิรันดร์” ( ยอห์น 3:16)
ความรักที่ยิ่งใหญ่ของพระเจ้าที่ผ่านมาทางพระเยซูคริสต์ เป็นความรักที่ทรงอำนาจฤทธิ์เปลี่ยนชะตาชีวิตของเราได้ มิเพียงแต่เฉพาะการได้ช่วยเหลือให้เราได้หลุดพ้นจากการเป็นคนบาป พ้นคำสาปแช่งจากซาตาน และผลจ้างรางวัลของบาป หมายถึงได้พ้นจาก ‘ความพินาศ’แค่นั้น แต่สิ่งที่พระองค์ทรงโปรดเมตตาประทานมาให้แก่เรานั้น ยังส่งผลต่อชีวิตของเราไปตลอดนิรันดร์กาล คือ การได้อยู่ร่วมกับพระองค์อย่างปลอดภัย เต็มไปด้วยสันติสุขไปตลอดชั่วกัปชั่วกัลป์เลย

ซึ่งสิ่งเหล่านี้จะมีเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อ “มีความเชื่อวางใจ” ในพระเยซูคริสต์ก่อน… กล่าวคือ ความเชื่อวางใจ อันเป็นความเชื่อที่ไปไกลกว่า ‘การเชื่อว่า’ Belive มากกว่า การเป็นแค่ ‘ผู้เชื่อ’ Beliver เยี่ยมยอดกว่า ‘ผู้มีความศรัทธา’ Faithfulness แต่เป็นผู้ที่ ‘มีความเชื่อมั่น’ Raliability ในองค์พระผู้เป็นเจ้าอย่างสุจริตใจ และความเชื่อแบบนี้แหละที่จะทรงพลังมากพอที่จะทำลายความเหินห่างระหว่างเรากับพระเจ้าให้สิ้นไป จะนำพาเราออกจากความพึงพอใจในความดีของตนไปสู่ความสมบูรณ์แบบที่มีในพระเยซูคริสต์ จะยกเลิกความเห็นแก่ตัวและเอาแต่ใจของเรา ที่เคยเห็นพระองค์เป็นแค่องค์ประกอบหลักของศาสนา

คำถามคือ เราเป็นดังที่ว่านี้อยู่ไหม ? และความเชื่อวางใจของเราอยู่ในระดับหรือรูปแบบใดกันแน่ ?
19/11/23

#ติดตามอ่านย้อนหลังได้ที่….