
หักมุมคิดไปกับศิษยาภิบาล Ep. 385
By UncleSom
ตอน : อยู่ที่เราจะเติมเต็มแบบไหนแน่ ?
“ก็ขอให้ท่านทั้งหลายทำให้ความยินดีของข้าพเจ้าเต็มเปี่ยม…” ( ฟิลิปปี 2:2 )
“เรากลับมาพบกันอีกครั้ง หลังจากที่เว้นวรรคไป 40 วัน เพื่อเปิดพื้นที่ว่างให้ทุกท่านได้จดจ่ออยู่กับหัวข้ออธิษฐานอวยพรประเทศไทย และเมื่อภารกิจนั้นได้จบสิ้นไป ขอเริ่มใช้พื้นที่นี้เพื่อสื่อสารกับทุกท่านอีกครั้งนะครับ…”
สำหรับพระคัมภีร์ข้อนี้ เป็นข้อกลางที่เชื่อมโยงกันสองด้าน นั่นคือ ได้ชี้ให้เห็นถึง “ต้นทุน” หรือ “ข้อได้เปรียบ” ที่มีอยู่ในชีวิตผู้เชื่อ นั่นคือ “เรามีความชูใจที่มีฐานรากจากสายสัมพันธ์กับพระเยซูคริสต์ เรามีการปลอบโยนจากความรัก เรามีสามัคคีธรรมกันจากพระวิญญาณ และเรามีความเห็นใจกันและความเมตตากรุณาต่อกัน” ( ข้อ 1 ) ดังนั้น สิ่งที่เราควรให้แก่กันและกัน นั่นคือ ทำให้ความปิติยินดีที่มีเหลืออยู่บ้างในคนอื่นๆ ได้เพิ่มทวีคุณมากยิ่งขึ้นในทุก ๆ วันของชีวิตที่เราติดตามพระเยซูคริสต์
ท่านเปาโลได้ชี้เบาะแส “ปัจจัย” สำคัญที่จะส่งผลทำให้ความปิติยินดี (อิ่มสุข-อิ่มใจ) ได้มีเพิ่มขึ้นก็คือ การที่คนของพระเจ้าได้น้อมนำเอา ‘ต้นทุนชีวิต’ ที่มีอยู่ทั้ง 4 อย่าง มาสร้างปรากฏการณ์ใหม่ฝ่ายวิญญาณ เพื่อให้มิติและบรรยากาศของการมีชีวิตอยู่ร่วมกันในฐานะอวัยวะแห่งพระกายได้ต่างไปจากชุมชนและสังคมโลกทั่วไปนั่นคือ การลงมือทำสิ่งดี 3 ด้าน นั่นคือ การมีความคิดอย่างเดียวกัน มีความรักอย่างเดียวกัน มีจิตใจและความคิดเป็นหนึ่งเดียวกัน ( ข้อ 2 ) และ ไม่ทำ 3 ด้าน คือ การไม่ทำสิ่งใด ๆ ในเชิงการชิงดีหรือถือดี การไม่ถือว่าตัวเองดีกว่าใคร ๆ และ การไม่เห็นแก่ตัวหรือเห็นแก่ผลประโยชน์สุขของตน
ทั้งหมดนี้ เป็นสิ่งที่เราเข้าใจและคุ้นเคยเป็นอย่างดี เป็นเรื่องที่เราเชื่อ เราพูด เราสอน และแนะนำคนอื่น ๆ ได้เป็นอย่างดี แต่….เป็นสิ่งที่จะทำให้กลายเป็นจริงในชีวิตของเราเองได้หรือไม่นั้น มันเป็นอีกเรื่องหนึ่ง ซึ่งต้องพิสูจน์กันแล้วแหละ !!
10/11/23