หักมุมคิดไปกับศิษยาภิบาล Ep.641
By UncleSom

ตอน : เมื่อเราเทิดพระเกียรติแด่พระเจ้า

“บุคคลที่นำการโมทนาพระคุณมาเป็นเครื่องสักการะบูชาก็ให้เกียรติแก่เรา เราจะสำแดงความรอดของพระเจ้า แก่ผู้จัดทางของเขาอย่างถูกต้อง” ( สดุดี 50:23 )

การเทิดพระเกียรติ มีความเกี่ยวข้องกับวิธีคิด วิถีปฏิบัติ และ พฤติกรรมของเราโดยตรง เพราะอย่างที่เราได้ทราบแล้ว (เมื่อวานนี้) จากคำว่า “เกียรติ” (CHABOD) ของพระเจ้านั้นหมายถึง “น้ำหนัก” หรือ “ความน่าเชื่อถือ” ฉะนั้น เมื่อเราเข้าเฝ้าพระเจ้าสูงสุด ไม่ว่าจะด้วยการอธิษฐานเป็นการส่วนตัว หรือจะด้วยการสรรเสริญนมัสการร่วมกันกับคนอื่น ๆ ด้วยการมุ่งทำทุกอย่างเพื่อเทิดพระเกียรติฯ นั้น ก็เท่ากับว่า เราได้ ‘เพิ่มพูน’ พระเกียรติและความน่าเชื่อถือให้กับพระองค์

ถ้าหากเรา ‘ไม่ทำ’ หรือ ‘ไม่ได้ให้’ พระองค์จะเป็นอะไรไปไหม ? ก็ยังทรงเป็นดังที่ทรงเป็น ไม่ว่าเราจะยอมรับนับถือ จะแซ่ซ้องป่าวร้องสรรเสริญหรือไม่ ? พระองค์ก็ยังทรงเป็นอยู่อย่างที่ทรงเป็น เพราะทรงเป็นผู้เดียว (เท่านั้น) ที่ทรงตรัสไว้ว่า “โลกนี้และสิ่งสารพัดในโลกล้วนเป็นของเรา” และ “หากเราหิว เราจะไม่บอกเจ้า” ( สดุดี 50:12 ) :ซึ่งอัครทูตเปาโลก็ได้สะท้อนไว้ว่า “…มิจำต้องให้มือมนุษย์มาปรนนิบัติ..” ( กจ. 17:25 ) ฉะนั้นมิใช่พระเจ้าแต่คือตัวเราเองที่จะได้รับผล !
24/09/24