หักมุมคิดไปกับศิษยาภิบาล Ep.671

By UncleSom
ตอน : เมื่อเราทำได้มากกว่าอธิษฐาน

“ข้าพระองค์จะบอกเล่าพระนามของพระองค์แก่พี่น้องของข้าพระองค์ ข้าพระองค์จะสรรเสริญพระองค์ ท่ามกลางชุมนุมชน” ( สดุดี 22:22 )

การนมัสการที่แท้จริงของเหล่าผู้เชื่อ ตามแบบแผนของพระคัมภีร์ มิได้อยู่ที่เป็นหน้าที่หรือความรับผิดชอบของใครคนหนึ่งคนใดที่จะทำแทนคนหมู่ใหญ่ (มวลรวม) ในคริสตจักร กล่าวคือ มิใช่ให้เป็นภาระหน้าที่ของนักดนตรี นักร้องต้นเสียง ผู้นำนมัสการ ศิษยาภิบาล จะร่วมกันทำงานเป็น “ผู้แสดง” และที่ประชุมจะกลายเป็น “ผู้ชม” แต่ประการใด หากแต่ เป็นหน้าที่และความรับผิดชอบของทุกคนที่อยู่ร่วมกันในพระกาย จะร่วมกันทำ (นำเสนอ) เพื่อมอบถวายพระเจ้าต่างหาก

ด้วยเหตุนี้ การมีส่วนร่วมของทุกคนในพระกายของพระเยซูคริสต์ (คริสตจักร) มีความสำคัญ และสิ่งต่าง ๆ ที่ได้กระทำ (นำเสนอ) ออกไปต่อพระเจ้าในท่ามกลางที่ประชุมนมัสการนั้น ล้วนแต่จะส่งผล (อิทธิพลเชิงบวก) ต่อบรรยากาศของที่ประชุมและต่อชีวิตของผู้อื่นได้อย่างเหลือเชื่อ ดังที่ว่า “ถึงอย่างไรพระองค์ทรงเป็นองค์บริสุทธิ์ พระองค์ประทับเหนือคำสรรเสริญของคนอิสราเอล” ( 22:3 ) ดังนั้น แค่การเฝ้าเดี่ยวและอธิษฐานเป็นการส่วนตัวของเราจึงไม่เพียงพอ !
18/10/24