หักมุมคิดไปกับศิษยาภิบาล Ep. 390
By UncleSom
ตอน : อยู่ที่เราจะรักและยอมรับกันแบบไหน ?
“……ผู้ที่อยู่ในความรักก็อยู่ในพระเจ้า เพราะพระเจ้าก็ทรงอยู่ในคนนั้น” ( 1 ยอห์น 4:16 )
เราอาจคิดว่าการที่พระเจ้าทรง ‘รักมนุษย์โลก’ นั้น มันก็เป็นเพียงแค่ความรู้สึกนึกคิดที่จะรักแค่นั้น หากแต่เมื่อย้อนกลับไปดูพระคัมภีร์เราจะพบความจริงว่า “จนได้ทรงประทานพระบุตรองค์เดียว” คำว่า “จนได้ทรง” แม้จะเป็นคำที่เล็กๆ แต่ได้สื่อให้เราได้เห็นถึงความรักที่เข้มข้นของพระเจ้าสูงสุดที่มีต่อโลกมนุษย์เรา ถามว่า รักมากแค่ไหน ? ก็ทรงรักอย่างหมดใจ และทรงให้แบบหมดตัว และ พระองค์ไม่ทรงกลัวที่จะรักด้วย (เพราะเราไม่ได้น่ารักและไม่มีอะไรดีที่จะให้รัก) แต่ทรงเป็นความรัก
ความเข้มข้นแห่งความรักของพระเจ้าจะยิ่งมองเห็นได้ชัดเจนมากยิ่งขึ้น เมื่อตัวเราได้คิดถึงความเน่าเฟะ เละ เลอะ เปรอะเปลื้อน ความน่าสะอิดสะเอียนของโลกมนุษย์ แต่พระเจ้าได้ทรงประทานพระเยซูคริสต์พระบุตรของพระเจ้าเข้ามารับสภาพมนุษย์ เพื่อช่วยเหลือมนุษย์ด้วยความรัก และยิ่งเรามองในมุมนี้มากแค่ไหน ? เราก็ยิ่งมองเห็นตัวเราเองชัดมากขึ้นเท่านั้นว่า เราได้รักและยอมรับคนอื่นๆ ได้ดีเหมือนที่พระองค์ทรงรักเราหรือเปล่า ? และเรารักเพื่อนพ้องน้องพี่ด้วยรักที่บริสุทธิ์แบบสุดใจไหม ?
แต่..ด้วยความรักเราที่มีอยู่อย่างจำกัด ผสมกับความอ่อนหัดและอ่อนแอที่มีซ่อนอยู่ลึกภายในจะทำให้เราไม่สัตย์ซื่อ เรามักเลือกที่จะปล่อยให้ความสัมพันธ์หยุดชะงักและขาดสะบั้นไปโดยใช่เหตุ จากเรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง และเรามักจะฉับไวในการเพิ่มระยะห่างระหว่างตัวเราเองกับคู่กรณี และเราจะเลือกใช้วิธีการอยู่ร่วมกันด้วยความหวาดระแวง ขอเราหันกลับมาและเริ่มใหม่ !
16/11/23